Τα Καζάνια του Θανάτου.

Πέραμα - Κερατσίνι - Δραπετσώνα

Στο Μάτι, μας έφταιξαν τα αυθαίρετα. Στη Μάνδρα, το μπαζωμένο ρέμα. Στον Σαρωνικό, το σαπιοκάραβο. Ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε και για έναν άλλο κίνδυνο. Αυτόν ενός βιομηχανικού ατυχήματος, μέσα σε οικιστικό ιστό. Ένα ατύχημα που, εάν πραγματωθεί, θα δημιουργήσει συνθήκες Αποκάλυψης στην περιοχή. Η πρόσβαση στη θάλασσα είναι, πρακτικά, ανύπαρκτη. Την διαφυγή προς την αντίθετη κατεύθυνση διακόπτει η ύπαρξη βουνού.

Συγκεκριμένα, 140 «καζάνια θανάτου» (καυσίμων με βενζίνη, μαζούτ και χημικά, χωρητικότητας 181.138 κυβικών μέτρων), από 5 εταιρείες πετρελαιοειδών, σε μια έκταση 300 στρεμμάτων, βρίσκονται διασκορπισμένα δεξιά κι αριστερά στον άξονα, από τη Δραπετσώνα, έως το Πέραμα.

Αποτέλεσμα, είναι η δημιουργία ενός φυσικού κλοιού τοξικής συσσώρευσης. Από την καύση του μαζούτ παράγονται, διοξείδιο του θείου, καπνός, οξείδιο του αζώτου, διοξείδιο του άνθρακα και μονοξείδιο του άνθρακα που μεταφέρονται και στις γύρω περιοχές - Δραπετσώνα, Κερατσίνι και Πειραιά. Την ίδια ώρα, τα υψώματα που υπάρχουν στη βόρεια πλευρά της εγκατάστασης πετρελαιοειδών λειτουργούν σαν φυσικοί φράχτες, εγκλωβίζοντας ακόμη περισσότερα καυσαέρια, με συνέπεια το Πέραμα να είναι εκτεθειμένο σε πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις ρύπων. Η αδυναμία πρόληψης, αλλά και εκπαίδευσης, σε τέτοιες καταστάσεις, αποτυπώθηκε τον Φλεβάρη του 2005, με τους 19,5 τόνους υδροχλωρικού οξέος σε κεντρική οδική αρτηρία της περιοχής, κατόπιν ατυχήματος βυτιοφόρου.

Βάσει ερευνών, ο διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δημοσίας Υγείας, Ντουνιάς Γεώργιος, υποστηρίζει πως, στα 250 μέτρα από τις δεξαμενές, οι περίοικοι διατρέχουν 8πλάσιο κίνδυνο καρκίνου! Ο, δε, τέως διευθυντής της Θωρακοχειρουργικής του Νοσοκομείου «Σωτηρία», Αντύπας Γεώργιος, κάνει σαφές πως το 1983, σε έρευνα επί των ασθενών του εν λόγω νοσοκομείου, το 80% αυτών ήταν από την περιοχή του Περάματος. Τα αποτελέσματα, μάλιστα, κινητής μονάδας μετρήσεων ατμοσφαιρικών επιπτώσεων σε βιομηχανίες της περιοχής, ήταν 1.000 με 1.500 μονάδες άνω του φυσιολογικού.

Ο Καραμανλής, το 2004, είχε πει πως ήταν απαράδεκτο να υπάρχουν σχολεία γύρω από τα καζάνια. Επί Παπανδρέου, το 2009, βρεθήκαμε μια ανάσα από το να κλείσουν οριστικά.

Φτάσαμε στον Μάρτιο του ’18, όπου ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων της πόλης, οδηγήθηκε σε κινητοποίηση στην πλατεία Ηρώων, καταδικάζοντας την λειτουργίας τους, υποδεικνύοντας αυτούς που θα επωφεληθούν και υπογραμμίζοντας την περίπτωση

ατυχήματος. Καθυστερημένα ακολουθεί ο Δήμος, που ζητά μετεγκατάσταση.

Τον Ιούνιο του 2018, μετά την ψήφιση του άρθρου 70 για το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής», στον νόμο για το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης, αντί να δοθεί λύση, αντί ο χρόνος απομάκρυνσης να μειωθεί από τα 12 στα 6 χρόνια, διαιωνίζεται το πρόβλημα και αφήνει τις ρυπογόνες βιομηχανίες στο Κερατσίνι, τη Δραπετσώνα και το Πέραμα, για άλλα 20 χρόνια.

Κι ενώ όλοι οι Δήμαρχοι της Α’ και Β’ Πειραιά φαίνεται να παρουσιάζονται συντεταγμένοι με το αίτημα των κατοίκων, παρατηρήθηκε το εξής παράδοξο: Ψήφισαν ΥΠΕΡ οι βουλευτές της Α΄ Πειραιά Θ.Δρίτσας, Ελένη Σταματάκη, Κ.Δουζίνας και Γ.Γεννιά, όπως επίσης και ο τότε υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Δ.Βίτσας, που εκλέχτηκε στη Β' Πειραιά. ΚΑΤΑ ψήφισαν οι βουλευτές της Β΄ Πειραιά Νίνα Κασιμάτη, Εύη Καρακώστα και Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου (προερχόμενη από την Ένωση Κεντρώων).

Στις 11/7/2018 ο Δήμος Κερατσινίου- Δραπετσώνας και ο Δήμος Περάματος, προχώρησαν σε εκ νέου κινητοποιήσεις, ενάντια στην παρουσία των δεξαμενών πετρελαιοειδών στην περιοχή.

Υπολογίζεται ότι, σήμερα, στο Πέραμα, σε απόσταση ως και 12 μέτρων από τα πρώτα σπίτια, φυλάσσονται περίπου 150.000 τόνοι καυσίμων και χημικών, ενώ η ελάχιστη απόσταση ασφαλείας είναι τα 200 μέτρα!

Στις 2 Νοεμβρίου, σε νέα πολυπληθή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Πέραμα, ας κρατήσουμε, μεταξύ άλλων, το μήνυμα που στέλνουν τα παιδιά των σχολείων της περιοχής, «Τα χημικά μολύνουν τον αέρα που αναπνέουμε, έξω τα καζάνια του θανάτου».

Αφενός, η αγωνία των κατοίκων παραμένει μαζί με τα αναπάντητα ερωτήματα, αφετέρου, η Βιομηχανία είναι εθνική ανάγκη.

Χρειαζόμαστε μια Βιομηχανία ισχυρή, αλλά και σύγχρονη ώστε να πληροί τους κανόνες προστασίας του Ανθρώπου και του Περιβάλλοντος!

Ναι στη Βιομηχανία... #ΌχιΣεΌποια Βιομηχανία !

#ΠρώταΟΆνθρωπος .

π